Τα βράδυα το κρεβάτι μου γεμίζει

με διάφορα άτομα που δεν τα ξέρω
που με φιλάνε με χείλια σα φίδια
και βολεύονται στην παγωνιά μου
και τα χαράματα τότε που οι ανομολόγητες
οι ενοχές αρχίζουν και μποχάρουν και το φιλί που έπαιρνα όλη νύχτα
βγάνει πλοκάμια κι’απλώνεται μέσα μου
να με σαπίσει
συνειδητοποιώ πως
όλους αυτούς που στο μισοσκόταδο .
της νέας μέρας
τους ικετεύω ψυθιριστά να γυρίσουν πάλι
και να με πάρουν ξανά απ’το χέρι,
να με σεργιανίσουν όπως παιδάκι
σε πλατείες με πολύχρωμα φώτα, όλους αυτούς ουσιαστικά τους έχω απορρίψει. 

Somebody tell me

There is a feeling I can't hide
It leaves me bored and black inside
There was a story I once knew
It started with me and ended with you

Somebody tell me
Where did we go wrong
This is not the world that I remember
I once believed
That we had a future
Now I'm afraid that I am not so sure

So this allegory for life
Predicts that passion turn to strife
You say what you get is what you see
I'm sorry if I disagree